Wychowanie do życia w rodzinie

Wychowanie odbywa się zarówno ze względu na jednostkę, jak i na społeczeństwo. Wychowanie jednostki przebiega społecznie, społeczeństwa – indywidualnie, tzn. przez jednostkę.

Bez miłości nie ma wychowania – jest tresura.

Sprawą ważną, sprawą trudną, do której dobry ojciec przede wszystkim dołożyć musi starań, nie jest bynajmniej troska o przysporzenie dziecku przywar, które uczynią go bogatym, ani śmiesznostek, które zapewnią mu wzięcie u możnych. Tak robią wszyscy. Jeśli nie mają systemu, jak ja, to choćby drogą przykładów i lekcji. Rzecz najważniejsza to wpoić w dziecko właściwą miarę rzeczy, sztukę unikania hańby, złej reputacji i prawa. Są to rozdźwięki w harmonii społecznej, które trzeba dobrze umieścić, przygotować, zachować.