Poznań, Polska

Wychowanie przedszkolne i edukacja wczesnoszkolna

Język wykładowy: polski
Grupa kierunków: pedagogiczne
Edukacja
Edukacja (łac. educatio, 'wychowanie, wykształcenie') – ogół procesów i oddziaływań, których celem jest zmienianie ludzi, przede wszystkim dzieci i młodzieży - stosownie do panujących w danym społeczeństwie ideałów i celów wychowawczych.
Edukacja wczesnoszkolna
Edukacja wczesnoszkolna – w obowiązującym w Polsce systemie edukacji pierwszy (młodszy) etap szkoły podstawowej. Obejmuje dzieci z klas 1-3, a więc dzieci w wieku 7-10 lat. Na tym etapie edukacji zajęcia przeprowadzane są głównie przez jednego nauczyciela, który pełni funkcję również wychowawcy. W nauczaniu początkowym nauczyciele nie wystawiają ocen punktowych (wyjątek stanowi religia), a lekcje nie dzielą się na przedmioty (tzw. nauczanie zintegrowane). Na świadectwie, zamiast ocen punktowych, znajduje się słowny opis m.in. postępów, aktywności, zachowania i zaangażowania ucznia. Na zakończeniu 3 klasy uczniowie piszą test sprawdzający wiedzę zdobytą w ciągu trzech lat.
Wychowanie
Wychowanie – całokształt wpływów wychowawcy na wychowanka, który ma na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym
Edukacja
Ja też bym chętnie dorwał się do Ministerstwa Edukacji Narodowej i zalecił studiowanie jako historii wyłącznie „Historii ruchów konserwatywnych i liberalnych” – ale właśnie dlatego coś takiego jak MEN nie powinno istnieć!
Autor: Janusz Korwin-Mikke
Edukacja
Niesprawiedliwym i niedozwolonym jest wszelki monopol wychowawczy czy też szkolny, który fizycznie lub moralnie zmusza rodziny do posyłania dzieci do szkół państwowych, wbrew obowiązkom chrześcijańskiego sumienia, a także wbrew słusznym ich upodobaniom.
Autor: Pius XI, encyklika Divini illius magistri.
Wychowanie
Sprawą ważną, sprawą trudną, do której dobry ojciec przede wszystkim dołożyć musi starań, nie jest bynajmniej troska o przysporzenie dziecku przywar, które uczynią go bogatym, ani śmiesznostek, które zapewnią mu wzięcie u możnych. Tak robią wszyscy. Jeśli nie mają systemu, jak ja, to choćby drogą przykładów i lekcji. Rzecz najważniejsza to wpoić w dziecko właściwą miarę rzeczy, sztukę unikania hańby, złej reputacji i prawa. Są to rozdźwięki w harmonii społecznej, które trzeba dobrze umieścić, przygotować, zachować.
Autor: Denis Diderot, Kuzynek mistrza Rameau, wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, Kraków 2008, tłum. Grażyna Dobreńko, s. 128.

Aktualizacje proszę przesyłać na 

Polityka Prywatności