TEORIA MUZYKI

Celem studiów jest intensywny rozwój warsztatu naukowego w zakresie teorii muzyki oraz poszerzenie wiedzy ogólnohumanistycznej.

Pierwszą grupę przedmiotów tworzy pięć Seminariów teorii muzyki prowadzonych przez wybitne osobowości polskiej teorii muzyki i muzykologii. Każda z nich wybiera tematykę, w której jest specjalistą. Dotychczas seminaria te prowadzili profesorowie: Wojciech Nowik, Krzysztof Baculewski, Stanisław Dąbek, Maria Piotrowska, Andrzej Chodkowski, Irena Poniatowska, Leszek Polony, Mieczysław Tomaszewski. Egzamin obejmuje pracę naukową na jeden z podanych tematów. Najlepsze teksty, po zakwalifikowaniu komisyjnym, zostają opublikowane w wydawnictwie uczelni. Dotąd wydano pięć pozycji (patrz wyżej).

Grupę tę uzupełnia Seminarium form muzycznych, prowadzone dotąd przez prof. dr hab. Marka Podhajskiego, na którym poszerzeniu ulega wiedza z zakresu systematyki form wraz ćwiczeniami w zakresie analizy formy. Egzamin składa się z pisemnej analizy podanych utworów. Drugą grupę przedmiotów stanowi Technologia pracy naukowej oraz Metodologia nauk. Oba porządkują elementy warsztatu naukowego teoretyka muzyki i muzykologa. Egzamin zwykle przeprowadzany jest w postaci testu. Trzecia grupa obejmuje przedmioty z zakresu szeroko pojętej teorii muzyki. Należą do nich: Filozofia muzyki, Psychologia muzyki, Pedagogika muzyczna, Antropologia muzyczna. Pisemne prace z zakresu omawianego zagadnienia bywają włączane do publikacji, na zasadach podanych wyżej. Czwartą grupę przedmiotów reprezentują: Estetyka i Podstawy nauk o sztukach pięknych - oba o tematyce ogólnohumanistycznej. Egzamin z nich przeprowadzany jest zazwyczaj w postaci kolokwium na temat zadanej lektury (Estetyka) oraz pracy pisemnej z podanego zakresu (Podstawy nauk o sztukach pięknych). Ostatnią grupę stanowią Wykłady monograficzne, do których wygłoszenia zapraszani są specjaliści z różnych dziedzin i ośrodków w Polsce. Wnosi to możliwość poznania zarówno osób, jak i tematów, z szerokiego spektrum teorii muzyki.

Przy tak ustalonych formach egzaminu, głównie w postaci prac pisemnych, studenci uzyskują biegłość w opracowywaniu różnego typu zagadnień, przydatną do ewentualnie planowanej dysertacji doktorskiej. Prowadzone w ostatnich trzech edycjach Konwersatoria doktorskie umożliwiały pracę z potencjalnym promotorem.